De klanten aan onze Gouden Veer tafel diepen een aantal doosjes en zakjes op uit de tas. Er komt een behoorlijke hoeveelheid sieraden tevoorschijn. Die armband was ooit van oma, die ringen ook, het horloge van opa, de zegelring van de manlijke kant van het echtpaar en die ringen waren van oom Harrie…. Het stel, zelf al lang grootouders, heeft bij ieder sieraad een verhaal of anekdote.
Ik vind het mooi om aan de hand van deze sieraden hun familiegeschiedenis een beetje te leren kennen. Sommige stukken geven een mooi (tijds)beeld weer; een stijl die een kleine honderd jaar geleden in de mode was bijvoorbeeld of een meanderend randje op een ring die op een vakantie is aangeschaft.
Beoordelen
Er zijn ook veel vragen. Is dit goud? En dit dan, het ziet er zo nepperig uit, vind je niet? Ik bekijk en beoordeel de inhoud van het familiejuwelenkistje. Van een groot aantal sieraden kan ik meteen aangeven dat het goud is, andere moet ik wat beter bekijken en soms ook toetsen.
Het idee is om al dit familiegoud, wat niet meer gedragen wordt, om te smelten. Prima, goud kent geen ouderdom, het kan altijd gewoon weer omgesmolten worden, zodat er iets anders van gemaakt kan worden. Voor alle kleindochters een armband als ze achttien worden, model ‘Voor Altijd’, zou dat kunnen? Zeker, dat wordt een ‘échte Alize’
Een handgravure
Dat kan zeker! De eerste kleindochter bereikt deze leeftijd zeer binnenkort. Ik heb haar maten opgenomen en de armband gemaakt. Onze handgraveur (Artisana, heeft geen website) heeft de gedenkwaardige datum erin gegraveerd met een infinity-teken erachter, het liggende achtje. Onze klant vindt dat teken extra toepasselijk, omdat het ook de twee o’s van Opa en Oma zijn die oneindig veel van hun kleindochter houden en die op deze manier oneindig lang deel uit kunnen maken van haar leven.